W nawiązaniu do mojej pracy dyplomu magisterskiego, projekt „Oswajanie” to aneks, który również dotyczy tematu młodości, jednak ukazuje mój kryzys, który silnie odczuwam na tym etapie życia. Młodość to czas rozkwitu, dominacji siły, pełni wigoru i radości, niestety moja świadomość przemijania szczególnie daje o sobie znać w tym okresie. Odnosi się ona do pięknego i młodego ciała, na którym z biegiem czasu pojawia się coraz więcej zmian. Wyobrażenie tej przemiany budzi we mnie lęk, ponieważ wiem że jest ona nieunikniona. Starzenie się jest procesem definitywnym, który bez skrupułów dodaje każdemu codziennie kolejnej zmarszczki.

Strach przed upływem czasu dopada wszystkich, bronimy się przed nim, chcemy mu w jakiś sposób zapobiec. Pragnę zaznaczyć, że fotografie ukazujące te modyfikacje ciała nie są czystą dokumentacją starości, są one montażem obrazów ukrytych w mojej psychice. Widzę tam sylwetkę młodej dziewczyny, która już w młodocianym wieku wyobraża sobie, jak okrutnie może potraktować jej ciało upływ czasu. Możemy określić te kreacje, jako przedstawienie jednoczesnej świadomości młodości i starości zawartej w jednej osobie. Rozważając ten problem doszłam do wniosku, że lęk i chęć ucieczki przed przemijaniem nic we mnie nie zmieni, lecz spotęguje to uczucie.

Ważne jest dla mnie, aby je pokazać, ale także oswoić się z nim i przywyknąć do niego. Zdjęcia pokazujące moje niepokoje z tym związane, stają się pewną formą terapii, w której staram się przygotować na zmiany w fizjonomii.